W scrapingu ważnym czynnikiem jest skala, do jakiej możemy rozszerzyć tempo pobierania i przetwarzania danych. Kiedy kilka lat temu pisałem swój pierwszy system, który równolegle zbierał dane używając kilkunastu serwerów, każdy z tych serwerów był przeze mnie “wyklikany” w panelu dostawcy.

Teraz pokażę w jaki sposób rozstawić serwery z linii poleceń terraform. Dostawcą będzie Digital Ocean, ponieważ w porównaniu ze swoją największą konkurencją ma bardzo korzystne (8-10 razy niższe) ceny transferu sieciowego.

https://www.digitalocean.com/pricing/calculator/

Prezentację przeprowadzimy z systemu arch.

Instalacja Terraform

Nie ma nic bardzej przyjemnego niż instlacja oprogramowania w arch. Aby cieszyć się gotowym do pracy terraformem wystarczy komenda

yay -S terraform

Podłączenie dostawcy

Aby połączyć się z Digital Ocean potrzebujemy tokenu. Jeśli go nie posiadamy, znajdziemy w zakładce API w panelu przycisk “Generate New Token”

Token warto zapisać w ~/.zshrc lub ~/.bashrc

export DIGITALOCEAN_TOKEN=xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

po ponownym wykonaniu tego plik będzie on dostępny we wszystkich tworzonych przez nas projektach.

Oficjalna dokumentacja pokazuje jak zrobić to przez zmienną do_token

https://registry.terraform.io/providers/digitalocean/digitalocean/latest/docs

ale nie polecam tego sposobu, ponieważ wymusza on na nas dopisywanie argumentów -var do poleceń terraform a podejście prezentowane tutaj oszczędza nam ilość wpisywanych znaków.

Aby skonfigurować połączenie do Digital Ocean mając token w zmiennych środowiskowych tworzymy plik provider.tf i wpisujemy do niego:

terraform {
  required_providers {
    digitalocean = {
      source = "digitalocean/digitalocean"
      version = "2.5.1"
    }
  }
}

provider "digitalocean" {}

A następnie wykonujemy komendę inicjalizacyjną

terraform init

Rozstawianie serwerów

Kolejnym krokiem jest zaplanowanie i rozstawienie infrastruktury. W naszym przypadku bedzie ona bardzo prosta. Powinna zawierać dokładnie jeden droplet z kluczami do wszystkich inoyterów, którymi chcę się na niego logować.

Tworzymy kolejny plik. Nazwałem go master.tf

data "digitalocean_ssh_key" "dell" {
  name = "Daniel Laptop Dell"
}
data "digitalocean_ssh_key" "yoga" {
  name = "Daniel Lenovo Yoga"
}
data "digitalocean_ssh_key" "hp" {
  name = "Daniel Stacjonarny"
}
# Create a web server
resource "digitalocean_droplet" "web" {
  image  = "ubuntu-18-04-x64"
  name   = "web-1"
  region = "fra1"
  size   = "s-1vcpu-1gb"
  ssh_keys = [
    data.digitalocean_ssh_key.dell.id,
    data.digitalocean_ssh_key.yoga.id,
    data.digitalocean_ssh_key.hp.id
  ]
}

Są to klucze, które znajdziemy w zakładce “Settings -> Security” w panelu Digital Ocean

Wykonanie

 terraform plan

Sprawdzi, czy nasza konfiguracja jest ok i pozwoli zobaczyć jak zmieni się architektura po wdrożeniu. W tym przypadku będzie to dodanie jednego serwera - dokładnie tak jak napisaliśmy w konfiguracji

Wdrożenie wykonamy wpisując

terraform apply -auto-approve

Wykonanie tej komendy trwało u mnie 47s.

Przegląd wyników

Aby zobaczyć co postawiliśmy wykonujemy polecenie:

 terraform show terraform.tfstate

Zwraca ono dane na temat zasobów zarządzanych przez terraform

Najbardziej interesujące jest dla nas ip. W tym przypadku 164.90.174.250.

Na serwer loguję się komendą

ssh -o "StrictHostKeyChecking no" [email protected]

Jak widać działa, bo komenda zalogowała nas na serwer web-1 jako root.

Po powrocie do localhost poleceniem

exit

możemy usunąć wszystkie utworzone droplety komendą

 terraform destroy -auto-approve

Należy o niej pamiętać po zakończonej pracy, szczególnie jeśli operujemy na dużej skali mocy obliczeniowej!